مصائب الهی نعمت برای مومن
صائب الهی نعمت برای مومن
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَدٍ
در آیه 4 سوره بلد خداوند می فرماید : ما انسان را در سختی و رنج آفریدیم
شاید بسیاری از مسلمانان حتی مومنان , زندگی ایده آل برای خویش را , داشتن زندگی مرفه و همراه با آسایش و آرامش بدانند و همواره در تربیت فرزندان و تامین آتیه و انتخاب شغل و ... یکی از معیار های انتخابشان , تامین رفاه و آسایش باشد
اما باید توجه داشت که بسیاری از استعداد های ذاتی انسان در سختی و شدائد شکوفا می شود
از آنجا که عالم دنیا بر مبنای نظام احسن تعریف شده به عبارت امروزی تر با
توجه به اینکه نظام هستی چه از نظر سخت افزاری ( نظام تکوین ) و چه از
لحاظ نرم افزاری ( نظام تشریع ) در بهترین حالت ممکن طراحی و ساخته شده
بطوری که نظامی بهتر از این قابل خلقت نبوده , لذا وجود مشکلات نه تنها
دلیل بر تنبلی و تن پروری نمی شود بلکه اگر انسان به کمک آموزه های دینی , و
تقویت نگاه توحیدی به عالم وجود تمام مشکلات و کاستی ها نه تنها مانع ترقی
و تعالی انسانی نیست بلکه برعک حتى نگاهى به زندگى انبیاء و اولیاء اللّه
نیز نشان مىدهد که زندگى این گلهاى سرسبد آفرینش نیز با انواع ناملایمات و
درد و رنجها قرین بود، هنگامى که دنیا براى آنها چنین باشد، وضع براى
دیگران روشن اسس می توان با همت و توکل این تهدید را به فرصت تبدیل کرد
بطور مثال با نگاه به صحنه ای مثل صحنه عظیم کربلا , یک زن با وجود تمام مشکلات مثل قطعه قطعه شدن عزیزان , اسارت , قتل , غارت
اما در سوال از ترسیم این صحنه کربلا می فرماید : ما رایت الا جمیلا , من جز زیبایی چیزی ندیدم , این زن بزرگوار توانسته با دیدگاه صحیح توحیدی از مشکلات سکویی برای پرش به قله انسانیت استفاده کند
یا اصلا یک پله پایین تر ( چون شاید مقایسه شخصیت ما با قهرمانان کربلا قیاس مع الفارق باشد ) شما وضعیت مادی الان را با وضعیت مادی زمان علامه مجلسی , علامه طباطبایی , و علمای گذشته مقایسه کنید , با تمام کمبود امکانات کیفیت کارشان بسیار بالاتر بوده لذا نگاهى به زندگى انبیاء و اولیاء اللّه نیز نشان مىدهد که زندگى این گلهاى سرسبد آفرینش نیز با انواع ناملایمات و درد و رنجها قرین بود، که نشان دهنده این است که انسان هر چه بخواهد به قله رفیع انسانیت نزدیکتر شود باید کمر همت برای برخورد با انواع مشکلات را محکم ببندد
که به قول شاعر هر که در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش می دهند
عن علی علیه السلام «ان عظیم الاجر مقارن عظیم البلاء فاذا احب الله سبحانه قوما ابتلاهم »; شرح غرر الحکم آمدی، جمال الدین خوانساری: ج 5 ، ص 527 .
مقام عظیم در مقابل بلاء عظیم عطاء می شد , اگر خداوند قومی را دوست داشته باشد , انها را مبتلی به مصائب و گرفتاریها می کند .
