اعتراف پزشکان غربی به ضرر های مشروبات الکلی

نگارنده : محمد حسن قالبی

بنا بر نظر اکثر علماء دینی احکام الاهی بر اساس مصالح و مفاسد تنظیم شده است . یعنی اگر خدا یک کار را واجب کرده است به خاطر وجود مصلحتی است که در ان کار وجود داشته و اگر کاری را حرام کرده است به خاطر وجود مفاسد و ضرر هایی است که در ان کار وجود داشته است .

فلذا اگر در اسلام مشروبات الکلی حرام شده است حتما و حتما به خاطر وجود مفاسدی است که در ان بوده و این امر را همه پزشکان بی غرض بیان نموده اند و ان را با علم پزشکی ثابت نموده اند .

حال نظر چند تن از پزشکان غربی را بیان می کنیم تا اندکی از مفاسد مشروبات الکلی برای ما اشکار گردد .

دکتر پارکر طبیب مشهور نیویورک ثابت نموده است که هر گاه از جوان های بیست و یک ساله و بیست و سه ساله که معتاد به  مسکرات هستند پنچاه و یک نفر تلف شود در مقابل انها از جوانهای غیر معتاد بیش از ده نفر تلف نخواهد شد .

استاد لتنن : گلبول های قرمز خون در مقابل امراض مسری در اشخاص مبتلا به مسکرات ضعیف است .

دکتر معروف فرانسوی به نام مسیودوبوی در کتاب خود ( طب جدید ) می نویسد : مست کننده ها فرد را به سوی مریضی سوق می دهند و در فرد ایجاد مسمومست می کنند . این افراد در ابتدای مستی احساس لذت و راحتی می کنند ولی ان لذت فورا به درد و سستی مبدل می شود . این لذت دردناک انسان را به جای می کشد که معتاد به این لذت شوند و مسمومیت عارض از مشروبات الکلی در تمام اعضا و خون انها سرایت کند و در نتیجه موجب سوء هاضمه غذا شوند و معده و کبد از کار باز بماند و مجرای بول و تنفس را مریض می کند و اعصاب را مختل می سازد .

دکتر گالیته فرانسوی در کتاب خود می نویسد : تمام مشوربات الکلی دارای الکل می باشند و الکل سم بزرگی است که سبب بیماری های زیادی در بدن می گردد.

پروفوسور ماپس : سل ریوی با الکل ارتباط قوی دارد .

دکتر لاندوزیه : این دکتر فرانسوی می گوید مرض الکل ما را برای سل ریوی مهیا و اماده می سازد .

دکتر جا کوه برتلون : مسکرات بزرگترین اسباب ضعف جهازات بدنی و علت عمده سل ریوی است و علل و اسباب دیگری در مقابل او چندان اهمیت ندارد .

دکتر روبینونتش : مردم گمان می کنند که مرض سل حیات فرانسه را تهدید می کند و  حال انکه خطر الکل به مراتب بیشتر و بزرگتر از ان است زیرا الکل در را بر روی راهزنان تندرستی باز می کند و در تمام بلاد سبب خطرات عمده می باشد و بنا بر این جنگ کردن با این دشمن بزرگ بسیار سزاوار و لازم است .

اندرسون : مشروبات الکلی جسم های بسیار قوی را برای قبول بیماری وبا اماده می کند .

دکتر هو : نیمی از افرادی که دچار دیوانگی می شوند از افراد شرابخوار می باشند .

 

ادامه دارد ....

ایا مشروبات الکلی منفعتی هم دارند ؟

نگارنده : محمد حسن قالبی

همه میدانیم که شراب یک سری منافعی دارد که قابل انکار نیست همان گونه که در قران می گوید ( و منافع للناس ) به خاطر همین مدتی است که بعضی از رسانه ها از فوائد و منافع ان صحبت می کنند و خوردن ان را ضروری مید انند . اما حقیقت امر چیست ؟ خدا در قران این گونه می گویید :

«یسئلونک عن الخمر و المیسر قل فیهما اثم کبیر و منافع للناس و اثمهما اکبر من نفعهما» ایه 219 سوره بقره

خدا می گوید : ای پیامبر از تو در مورد شراب و قمار سوال می کنند : در جواب به انها بگو : در ان گناهی بزرگ و ضرری بزرگ است و البته منافعی کمی هم دارد .

در عین حالی که گناهی بسیار بزرگ است و ضررهای بسیاری دارد اما خدای حکیم از در انصاف وارد شده و می گوید البته منافع اندکی هم در ان وجود دارد .

حال جا دارد که ما اندکی فکر کرده و از در عقل وارد شویم و  بدون توجه به علایق شخصی نگاه کنیم که اگر چیزی باشد که هم ضرر فراوان دارد و هم منافع کم ایا حاضر هستیم به ان نزدیک شویم. مثلا اگر بگویند خوردن مدفوع انسان برای سنگ کلیه و .. خوب است اما ضرر های فراوانی بر روی گردش خون , تپش قلب , ضعف حافظه , تورم معده , اسیب به دیواره روده , از بین بردن سیتم دفاعی بدن و .... خواهد داشت . ایا حاضر هستیم به سمت ان رفته و ان را بخوریم تا کلیه ما سالم بماند .

مسلما جواب هر انسان عاقلی منفی است , چرا که فقط عقل است که در این زمینه تصمیم گرفته است و هوس و وسوسه شیطان در این زمینه راه ندارد . حال دقیقا به جای مثال بالا مشروبات الکلی را قرار دهید . در این مورد دیگر عقل به تنهایی نمی تواند تصمیم بگیرد بلکه شهوت و وسوسه هم با ان همراه می شود . درست است , منافعی دارد و شاید برای سنگ کلیه هم خوب باشد و منافع دیگری هم داشته باشد . اما همانند مدفوع در دین مبین اسلام نجس معرفی شده است و خوردن چیز نجس دیگر کم و زیاد ندارد که گفته شود کم خوردن مست نمی کند پس گناه ندارد . خیر . چون نجس است , خوردن نجاسات حتی یک قطره هم که باشد حرام است . هم نجس است و هم طبق نظر پزشکان ضرر های فراوانی دارد.

امام صادق در روایتی به ابی بصیر می فرمایند :

الْمُضْطَرُّ لَا یَشْرَبِ‏ الْخَمْرَ لِأَنَّهَا لَا تَزِیدُهُ إِلَّا شَرّاً وَ لِأَنَّهُ إِنْ شَرِبَهَا قَتَلَتْهُ فَلَا یَشْرَبْ مِنْهَا قَطْرَةً . (علل الشرائع ؛ ج‏2 ؛ ص478 )

حتی فرد مضطر و کسی که به خاطر مریضی به او شراب تجویز شده هم لب به ان نزند , چرا که خوردن شراب چیزی جز شر به او نخواهد رساند . و اگر شراب را در حال مریضی بخورد نزدیک است که شراب ان فرد را بکشد .پس حتی یک قطره هم از ان نخورد.

 

 

ادامه دارد .....